اهمیت شناخت دلایل ریزش مو و پیشنهادهای راپیدو

گاهی فرد بطور ناگهانی و گاهی هم به تدریج و طی سال‌ها دچار ریزش مو می‌شود، که بسته به دلایل ریزش مو و علل زمینه‌ای آن می‌تواند موقت یا دائمی باشد!

وضعیت مو اعم از حجم، کیفیت و حالت مو نقش مهمی در ظاهر فیزیکی و خود پنداری افراد و تلقی آن‌ها از یکدیگر دارد؛ با وجود اینکه ریزش مو، غالباً موضوعی است که مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما تفاوت قابل توجهی در تعداد فولیکول های مو بین مردان و زنان وجود ندارد. در واقع تفاوت در ظاهر مو، با جنس مو  و نحوه مراقبت از مو ارتباط دارد. معمولاً ریزش مو تبدیل به موضوعی نگران‌کننده برای افراد می‌شود، چرا که این پدیده علاوه بر ایجاد اضطراب، استرس و نگرانی زیاد، تأثیر شدیدی بر عزت و اعتماد بنفس افراد می‌گذارد.

ریزش مو اغلب، به تدریج و طی سال‌ها اتفاق می‌افتد؛ اما بعضی مواقع ممکن است فرد بطور ناگهانی دچار ریزش مو شود که بسته به علل زمینه‌ای، ریزش مو می‌تواند موقت یا دائمی باشد. آگاهی دقیق از اینکه چرا ناگهان موها دچار ریزش می‌شوند مشکل خواهد بود، زیرا دلایل مختلفی برای ریزش مو بخصوص در زنان وجود دارد. همانطور که پیش‌تر اشاره شد، از آنجایی که ریزش مو می‌تواند پیامدهای منفی قابل توجهی بر شادابی و سلامت روحی-روانی افراد داشته باشد، توجه به آن ضروری است. در این مقاله قصد داریم به عوامل مختلف و تأثیرگذار بر ریزش مو، نکاتی برای کاهش ریزش مو و درمان های موجود بپردازیم.

مبانی ریزش مو

مو از نوعی پروتئین به نام کراتین تشکیل شده است؛ هر تار مو دارای یک ساقه مو(قسمت نمایان مو)، یک ریشه در زیر پوست و یک فولیکول می‌باشد. فولیکول مو منفذ ریزی(ساختار لوله‌ای شکل در دو لایه بالایی پوست) است، که ریشه مو از آن رشد می‌کند. پیاز مو در بخش فولیکول قرار دارد، جایی که رنگدانه مو یا ملانین تولید می‌شود.

ریزش مو(که به آن آلوپسی نیز می‌گویند) یک اتفاق نسبتاً رایج است؛ این پدیده با افزایش سن بیشتر بروز پیدا می‌کند، اما ممکن است در کودکان نیز اتفاق بیفتد. اکثر افراد روزانه حدود 50 تا 100 تار موی سر را از دست می‌دهند. این موها جایگزین می‌شوند و دوباره در همان فولیکول رشد می‌کنند. این میزان ریزش مو کاملاً طبیعی است و با وجود حدود 100/000 تار مو روی سر، جای نگرانی نمی‌باشد. با این حال، اگر بیشتر از این مقدار ریزش مو دارید، ممکن است مشکل جدی‌ وجود داشته باشد!

نکته مهم: آکادمی متخصصان پوست آمریکا، ریزش 50 تا 100 تار مو در روز را طبیعی می داند.

در هر زمان، حدود 90 درصد از موهای روی پوست سر افراد در حال رشد هستند. هر فولیکول چرخه زندگی و رشد خود را دارد، که می‌تواند تحت تأثیر سن، بیماری و طیف گسترده ای از عوامل دیگر قرار بگیرد؛

چرخه رشد مو

آناژن(فاز رویش): در این مرحله رشد مو فعال است و موهای قدیمی کنده می‌شوند تا موهای جدید جایگزین شوند؛ رشد یک تار مو در این مرحله ممکن است بین دو تا هشت سال هم طول بکشد. عواملی همچون بیماری‌ها، استرس و رژیم غذایی می‌توانند بر روی این فاز تأثیر بگذارند و زمان آن را کوتاه کنند؛ در واقع اختلال در فاز آناژن موجب می‌گردد، که برخی از افراد احساس می‌کنند موهایشان از حد مشخصی بلندتر نمی‌شود!

کاتاژن(فاز میانی): در این فاز رشد مو متوقف شده است و مو وارد مرحله چوبی شدن می‌شود؛ این مرحله کوتاه است و بین دو تا سه هفته طول می‌کشد. در این مرحله رشد موی جدید وجود ندارد، چراکه فولیکول مو شروع به از بین رفتن می‌کند و ریشه مو از ساقه جدا می‌شود.

تلوژن(فاز ریزش): در این مرحله، مو وارد دوره استراحت می‌شود که معمولاً بین دو تا سه ماه طول می‌کشد. طی این فاز، موهای قدیمی(به طور طبیعی حدود 5 تا 10 درصد موها) در اثر محرک‌های مختلف مانند دوش گرفتن ریزش پیدا می‌کنند؛ موهای جدید از داخل پیاز مو رشد می‌نمایند و پس از آن چرخه رشد دوباره شروع می‌شود.

مراقبت صحیح از مو، چرخه‌ی رشد موها را تقویت و تسریع می‌بخشد. چنانچه شما روزانه بیش از 100 تار مو از دست می‌دهید، دچار ریزش مو شده‌اید. ریزش مو، ممکن است با لکه‌های طاسی، کم شدن حجم موهای بالای سر، کاهش تراکم موهای سر، عقب رفتن خط رویش مو در پیشانی و یا تکه هایی از ریزش مو همراه باشد.

نکته مهم: امکان رویش مجدد مو به نوع و دلیل ریزش مو بستگی دارد!

انواع مختلف ریزش مو(آلوپسی)

آلوپسی اینولوشنال: یک پدیده طبیعی است، که در آن مو با افزایش سن به تدریج نازک می‌شود. فولیکول های مو بیشتر در فاز استراحت قرار می‌گیرند و موهای باقی‌مانده کوتاه‌تر و تعدادشان کمتر می‌شود.

آلوپسی آندروژنیک: یک بیماری ژنتیکی است، که می‌تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند. مردان مبتلا به این عارضه دچار طاسی می‌شوند که به آن طاسی با الگوی مردانه می‌گویند. این نوع آلوپسی، می‌تواند از اوایل نوجوانی یا اوایل 20 سالگی باعث ریزش مو شود. مشخصه آن کاهش خط مو و ناپدید شدن تدریجی مو از تاج سر و جلوی سر است.

زنان مبتلا به این عارضه که به آن طاسی الگوی زنانه می‌گویند، تا 40 سالگی یا بعد از آن نازک شدن قابل توجهی را تجربه نمی‌کنند. زنان یک نازک شدن کلی مو را در کل پوست سر تجربه می‌کنند و بیشترین ریزش مو در قسمت تاج سر اتفاق می‌افتد.

آلوپسی آره آتا: اغلب به طور ناگهانی شروع می‌شود و باعث ریزش موی تکه تکه در کودکان و بزرگسالان می‌گردد. این وضعیت ممکن است منجر به طاسی کامل(آلوپسی توتالیس) شود. اما در حدود 90 درصد از افراد مبتلا به این عارضه، موها در عرض چند سال برمی‌گردند.

آلوپسی تروماتیک: این شکل از ریزش مو در اثر تکنیک‌های آرایشگری(مانند بافتن، سشوار داغ و …) ایجاد می‌شود. موها با قرار گرفتن در معرض حرارت شدید و پیچ‌خوردن(غلتک‌های داغ) و یا آغشته شدن به مواد شیمیایی قوی( دکلاره کردن، رنگ کردن مو) آسیب می‌بینند. علاوه بر این، برخی افراد مبتلا به یک اختلال روانپزشکی غیرمعمول(تریکوتیلومانیا) می‌شوند که در آن کشیدن و چرخاندن(پیچیدن) اجباری مو می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های طاسی شود.

تریکوتیلومانیا: که بیشتر در کودکان دیده می‌شود، یک اختلال روانی است که در آن فرد موهای خود را می‌کشد، و یا می‌کند.

آلوپسی یونیورسالیس: باعث ریزش تمام موهای بدن از جمله ابروها، مژه‌ها و موهای ناحیه تناسلی می‌شود.

تلوژن افلوویوم: نازک شدن موقت موی سر است، که به دلیل تغییر در چرخه رشد مو رخ می‌دهد. تعداد زیادی مو به طور همزمان وارد فاز استراحت می‌شوند و باعث ریزش مو و در نتیجه نازک شدن مو می‌گردند. این شکل رایج از ریزش مو دو تا سه ماه پس از یک استرس بزرگ بدن، مانند یک بیماری طولانی مدت، جراحی بزرگ یا عفونت جدی رخ می‌دهد.

همچنین ممکن است پس از تغییر ناگهانی در سطح هورمون‌ها، بخصوص در زنان(معمولاً پس از زایمان) اتفاق بیفتد. مقدار متوسطی از مو از تمام قسمت‌های سر می‌ریزد و روی بالش، وان یا برس مو مشاهده می‌شود. در حالی که ممکن است موهای برخی از قسمت‌های پوست سر نازک‌تر به نظر برسند، اما نقاط طاس بزرگ به ندرت ایجاد می‌شود.

آلوپسی اسکار: منجر به ریزش دائمی مو می‌شود. بیماری‌های التهابی پوست(سلولیت، فولیکولیت، آکنه) و سایر اختلالات پوستی(مانند برخی از اشکال لوپوس و لیکن پلان) اغلب منجر به زخم‌هایی می‌شوند، که توانایی بازسازی مو را از بین می‌برند. شانه‌ داغ و بافتن محکم مو نیز می‌توانند منجر به ریزش دائمی شوند.

آشنایی با علائم و نشانه های ریزش مو

علائم و شرایط ریزش مو در مردان، زنان و کودکان متفاوت است. با این حال، افراد در هر سن و با هر جنسیتی ممکن است متوجه ریزش موهای بیشتری شوند؛

علائم ریزش مو در مردان ممکن است اغلب شامل موارد زیر باشد:

• نازک شدن موهای سر

• بالاتر رفتن خط رویش مو

• ایجاد  الگوی نعل اسبی در تاج سر 

علائم ریزش مو در زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نازک شدن کلی مو، به خصوص در قسمت تاج سر

علائم ریزش مو در کودکان و بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ریزش ناگهانی مو

• ریزش کامل تمام موهای بدن

• مشاهده تکه موهای شکسته و ریزش ناقص مو در پوست سر و یا ابروها

• ریزش بیش از حد مو اما نه طاسی کامل، پس از بیماری های مختلف و درمان های دارویی، کاهش وزن سریع ، کم خونی یا استرس

دلایل ریزش مو

حدود چهار نفر از هر پنج مرد و نیمی از زنان تا زمانی که به میانسالی می‌رسند، دچار مشکل ریزش مو می‌شوند. دلایل ریزش مو  مختلف است، که از جمله عمومی‌ترین موارد آن‌ها می‌توان به کمبود ویتامین، مصرف بیش از حد ویتامین A و بیماری‌های مزمن زمینه‌ای اشاره کرد. خوشبختانه بسته به علت، راه‌های زیادی برای درمان ریزش مو وجود دارد. در ادامه به شرح مهمترین علل ریزش مو می‌پردازیم.

۱. مصرف بیش از حد ویتامین A: با وجود اینکه کمبود ویتامین‌هایی مانند ویتامین D و B7(بیوتین) می‌تواند باعث ریزش مو شود، در مقابله اما طبق گفته آکادمی پوست آمریکا، مصرف بیش از حد مکمل‌ها یا داروهای حاوی ویتامین A نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود. سازمان غذا و دارو مصرف 5000 واحد بین‌المللی ویتامین A در روز را برای بزرگسالان و کودکان بالای چهار سال توصیه می‌کند.

📌مکمل‌ها می‌توانند حاوی 2500 تا 10000 واحد بین المللی باشند. بنابراین، بیشتر از این میزان، ممکن است خطر( در اینجا خطر ریزش مو) داشته باشد. در هر صورت مصرف بیش از حد ویتامین A یک علت برگشت پذیر ریزش مو است. در واقع هنگامی که ویتامین A اضافی متوقف شد، موها دوباره رشد طبیعی خود را از سر می‌گیرند.

۲. استرس: استرس خود می‌تواند باعث ریزش مو شود؛ فرآیند تلوژن افلوویوم یا ریزش بیش از حد مو ناشی از استرس، رویدادی است که معمولاً اتفاق می‌افتد. بدن انسان، استرس روانی را همانند استرس فیزیکی درک می‌کند. پس هر عامل استرس‌زا در بدن می‌تواند باعث توقف رشد مو و در نتیجه ریزش مو شود. به طور خاص، در هنگام مواجهه با استرس، بدن هورمون کورتیزول را آزاد می‌کند. این هورمون، بر فولیکول مو تأثیر می‌گذارد و منجر به ریزش می‌شود. ریزش مو در اثر استرس معمولاً حداقل سه ماه پس از یک رویداد استرس زا رخ می‌دهد. محدود کردن استرس به جلوگیری از ریزش مو کمک می‌کند، اما اگر دچار ریزش موی شدید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

۳. بارداری: بارداری یکی از انواع استرس‌های فیزیکی است؛ نوسانات شدید هورمون‌هایی که پس از بارداری و زایمان ترشح می‌شوند، می‌تواند منجر به ریزش مو گردد. ریزش مو پس از زایمان شایع است و حدود 40 تا 50 درصد از زنانی را که به تازگی زایمان کرده‌اند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. این نوع ریزش مو، ممکن است یک تا شش ماه بعد از زایمان اتفاق بیفتد و علائم آن تا 18 ماه طول بکشد. به طور کل ریزش مو بعد از زایمان موقتی است و پس از مدتی متوقف می‌شود.

۴. کمبود پروتئین: طبق گفته آکادمی پوست آمریکا(AAD)، میزان کم پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند منجر به ریزش موی ناخواسته شود. در صورتی که دچار ریزش مو بخاطر کمبود پروتئین شده‌اید، با گنجاندن تخم مرغ، مرغ، لوبیا و ماست به رژیم غذایی خود، از ریزش مو جلوگیری کنید.

۵. طاسی الگوی زنانه و مردانه: این مورد هم نوعی ریزش مو است، که تحت تأثیر ترکیبی از ژن‌ها و هورمون‌های جنسی مردانه ایجاد می‌شود؛ به طوریکه معمولاً، موها در نواحی شقیقه ها به عقب می‌روند و خط رویشی M شکل بر جای می‌ماند. اما طبق گفته مؤسسه ملی بهداشت(NIH)، ریزش موی مرتبط با هورمون یا طاسی با الگوی زنانه برای زنان نیز وجود دارد.

طی این مورد از ریزش‌ فولیکول مو در طول زمان آنقدر کوچک می‌شود، که موهای جدید رشد نمی‌کنند؛ علائم طاسی با الگوی زنانه شامل پهن شدن قسمت مرکزی مو و گاهی اوقات رویش موهای زبرتر روی صورت است. اغلب اوقات، این نوع ریزش مو می‌تواند ژنتیکی باشد. بنابراین اگر از خانواده‌ای هستید که زنان در سن خاصی شروع به ریزش مو کرده‌اند، ممکن است بیشتر در معرض ریزش مو باشید.

۶. تغییرات شدید هورمونی: طی مطالعه‌ای در سال 2022 محققان دریافتند، توقف یا شروع استفاده از قرص‌های ضدبارداری و یائسگی ممکن است منجر به ریزش مو شود؛ این پدیده به دلیل تغییر در تعادل هورمونی(تغییرات مربوط به استروژن) اتفاق می‌افتد. از سوی دیگر، الگوی طاسی مردانه با افزایش آندروژنی به نام دی هیدروتستوسترون(DHT) مرتبط است. DHT نه تنها به فولیکول‌های مو متصل می‌شود و رشد مو را متوقف می‌کند، بلکه ممکن است به طور کلی طول عمر مو را کاهش دهد. به این آلوپسی، آندروژنتیک نیز گفته می‌شود.

۷. سطوح پایین آهن: از کمبود آهن به عنوان یک علت بالقوه ریزش موی ناخواسته یاد می‌شود؛ کم‌خونی ناشی از فقر آهن زمانی رخ می‌دهد که آهن کافی در بدن وجود نداشته باشد. علائم آن شامل خستگی، تنگی نفس یا درد قفسه سینه است. پزشک برای کمک به رفع کمبود آهن، ممکن است مکمل‌های آهن یا سایر گزینه‌های سبک زندگی سالم شامل افزایش مصرف غذاهای غنی از آهن و ویتامین C را پیشنهاد دهد.

۸. بیماری‌های تیروئید: بیماری‌های تیروئید مانند پرکاری یا کم کاری تیروئید می‌تواند باعث مشکلات مختلف مو مانند، ابروهای نازک یا از دست رفته(عمدتاً در لبه بیرونی ابرو)، موهای نرم و ظریف با ریزش زیاد و موهای نازک شود؛ هورمون‌های غده تیروئید، تقریباً در همه عملکردهای بدن از جمله رشد مو تأثیرگذار هستند. درمان مناسب برای کنترل ترشح هورمون تیروئید، ریزش مو را متوقف می‌کند و امکان رشد دوباره آن را فراهم می‌سازد. معمولاً درمان علل زمینه‌ای برای درمان سایر مشکلات مرتبط نیز ضروری است.

۹. بیماری‌های خود ایمنی: به گفته بنیاد ملی آلوپسی آره آتا(NAAF)، این بیماری پوستی خودایمنی شایع، باعث ریزش مو در پوست سر و سایر نقاط بدن می‌شود؛ افراد در هر سن، جنس یا گروه قومی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. انواع مختلفی از آلوپسی آره آتا وجود دارد و همه آن‌ها منجر به نوعی ریزش مو می‌شوند. اما هیچ راهی برای پیش‌بینی میزان یا بازگشت آن وجود ندارد. طبق ادعای NAAF گزینه‌های درمانی مختلفی برای آلوپسی آره آتا وجود دارد، که شامل درمان‌های موضعی، استفاده از داروهای خوراکی یا روش‌های تزریقی می‌شود.

۱۰. لوپوس: لوپوس یک بیماری خود ایمنی است، که در آن سیستم ایمنی به سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن حمله می‌کنند. به گفته کتابخانه ملی پزشکی، این بیماری مفاصل، پوست، کلیه‌ها، قلب، ریه ها، رگ‌های خونی و مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بنیاد لوپوس آمریکا(LFA) ریزش مو یکی از عارضه‌های جانبی شایع بیماری لوپوس و داروهای مربوط به آن است.

۱۱. کاهش ناگهانی و افزایش شدید وزن: کاهش ناگهانی و یا افزایش شدید وزن می‌توانند منجر به نازک شدن موها شوند؛ کاهش و افزایش قابل توجه وزن ممکن است، از علائم اختلال بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی باشد. این نوع ریزش مو نیز پس از عادی شدن وزن و بازیابی نیازهای تغذیه‌ای از جمله ویتامین‌ها و موادمعدنی متوقف می‌شود. به نظر می‌رسد کاهش وزن ناگهانی(با محدود شدن کالری و کمبود مواد مغذی مورد نیاز) و افزایش شدید وزن(با عوارض ناشی از چاقی مانند دیابت و کبد چرب) سیستم بدن را دچار شوک می‌کنند و باعث بروز یک دوره ریزش مو می‌شوند.

۱۲. شیمی درمانی: متأسفانه، برخی از داروهایی که برای غلبه بر سرطان کاربرد دارند، باعث ریزش موها می‌شوند. شیمی درمانی سلول‌هایی که با سرعت زیادی تقسیم می‌شوند(مانند مو) را از بین می‌برد. بر اساس مقاله‌ای که در سال 2022 در مجله مراقبت‌های حمایتی در زمان ابتلا به سرطان منتشر شد، پس از پایان شیمی درمانی موها دوباره، اغلب با بافتی متفاوت(شاید فرفری زمانی که قبلاً صاف بودند) و یا با رنگ دیگر رشد خواهند کرد.

۱۳. سندرم تخمدان پلی کیستیک(PCOS): بر اساس مقاله‌ای که در سال 2022 در ژورنال Cosmetic Dermatology منتشر شد، سندرم تخمدان پلی کیستیک(PCOS) وضعیتی است که باعث عدم تعادل هورمونی می‌شود. کاهش سطح هورمون استروژن و پروژسترون و در مقابل افزایش تولید هورمون آندروژن یک هورمون جنسی مردانه می‌تواند، منجر به کیست تخمدان، افزایش وزن، افزایش خطر ابتلا به دیابت، تغییر در چرخه قاعدگی، ناباروری، و نازک شدن و ریزش مو شود.

از آنجایی که آندروژن در موارد PCOS بیش از حد وجود دارد، این افراد ممکن است رشد موهای بیشتری را در سطح صورت و بدن خود مشاهده کنند. اما درمان PCOS می‌تواند عدم تعادل هورمونی را اصلاح کرده و به معکوس کردن برخی از این تغییرات کمک کن . درمان‌هایی که ممکن است شامل رژیم غذایی، ورزش و احتمالاً قرص‌های ضدبارداری و همچنین درمان‌های خاص برای مقابله با خطر ناباروری یا دیابت براساس تشخیص و تجویز پزشک متخصص باشد.

۱۴. دارو: طبق مقاله‌ای که در سال 2006 در مجله Current Drug Safety منتشر شد، بسیاری از کلاس‌های دارویی ممکن است باعث ریزش مو شوند. برخی از داروهای رقیق کننده خون و داروهای فشار خون، که به عنوان مسدود کننده‌های بتا شناخته می‌شوند در ریزش مو تاثیر دارند.

سایر داروهایی که ممکن است باعث ریزش مو شوند، عبارتند از: متوترکسات(برای درمان بیماری‌های روماتیسمی و برخی بیماری‌های پوستی)، لیتیوم(اختلال دوقطبی)  و داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی(NSAIDs) مانند ایبوپروفن و داروهای ضد افسردگی؛

۱۵. استایل بیش از حد: حالت دادن شدید مو باعث ریزش آن می‌شود.؛ نمونه‌هایی از حالت‌دادن شدید مانند بافت‌ مو، استفاده از مواد شیمیایی برای صاف کردن مو، درمان‌های روغن داغ یا هر نوع ماده شیمیایی خشن یا حرارت بالا، موجب ریزش مو می‌گردد. از آنجایی که این اقدامات روی ریشه مو تاثیر می‌گذارند، ممکن است مجدداً موها رشد نکنند!

📌علاوه بر اجتناب از این سبک‌ها و درمان‌ها، متخصصان توصیه می‌کنند بعد از شامپو کردن موها، از نرم کننده استفاده شود؛ همچنین زمان تماس اتو مو با موها محدود گردد و از سشوار و اتو مو بیش از یک بار در هفته استفاده نشود.

۱۶. کشیدن عمدی مو: تریکوتیلومانیا، یک “اختلال کنترل تکانه”، باعث می‌شود افراد موهای خود را به طور اجباری بکنند! این بیماری اغلب قبل از 17 سالگی شروع می‌شود و در زنان چهار برابر بیشتر از مردان شایع است. در این نوع تیک عصبی، فرد دائماً مشغول بازی و کشیدن موهای خود است. بر اساس مقاله‌ای که در سال 2021 در مجله Psychiatry Online منتشر شد، این کشیدن مداوم می‌تواند موهای سر را از بین ببرد. برخی از داروهای ضد افسردگی بر اساس تشخیص و تجویز پزشک متخصص ممکن است، به عنوان یک درمان مؤثر باشند و همچنین درمان اصلاح رفتار هم گزینه دیگری می‌باشد.

۱۷. استروئیدهای آنابولیک: این مواد موجب افزایش حجم پروتئین در داخل سلول، مخصوصاً سلول‌های عضلات اسکلتی می‌شوند. استروئیدهای آنابولیک به دلیل مکانیسم یکسان می‌توانند همان تاثیری را که PCOS بر بدن دارند، داشته باشند. اگر از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنید(نوعی که توسط برخی ورزشکاران برای حجیم کردن عضلات مورد استفاده قرار می‌گیرد)، ممکن است موهای خود را از دست بدهید. اما رشد مو پس از قطع این دارو، مجدداً ادامه می‌یابد.

۱۸. سن: دیدن ریزش و یا نازک شدن مو در زنان با ورود به دهه 50 و 60 سالگی غیر معمول نیست؛ با این وجود ترفندهای زیادی برای جلوگیری از شکستگی مو و راه‌هایی برای براق و سالم ماندن موها در دهه 50 سالگی و بعد از آن وجود دارد. از بهترین آن‌ها می‌توان به اجتناب از حالت دادن بیش از حد و استفاده از مرطوب کننده‌ها و شوینده های حاوی مواد مغذی مو اشاره کرد.

۱۹. مصرف سیگار و مواد مخدر: یافته‌های تحقیقات متعدد نشان می‌دهد سیگار و مواد مخدر، نه تنها بر گردش خون در بدن تاثیر می‌گذارند بلکه جریان خون در فولیکول‌های مو را نیز مختل می‌کنند. فولیکول‌های مو برای رشد بهینه، نیاز به اکسیژن و مواد مغذی دارند. اگر ورود مواد مغذی به سلول‌های مو مختل شود، رشد مو هم به همان اندازه تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بنابراین سیگار و مواد مخدر جریان خون در فولیکول‌ها را محدود و بر چرخه رشد و ریزش مو تأثیر می‌گذارند و منجر به ریزش مو می‌گردند.

۲۰. آلودگی: عوامل محیطی مختلف مهمترین آن‌ها یعنی آلودگی می‌تواند منجر به ریزش مو شود؛ خطر اصلی زندگی در شهر آلودگی ناشی از دود اگزوز اتومبیل است، که بر تشکیل پروتئین‌ها(کراتین) در ساختار مو تأثیر می‌گذارد که منجر به ضعیف شدن موها و افزایش خطر ریزش این موهای ضعیف‌تر می‌شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد، آلودگی می‌تواند باعث شروع طاسی با الگوی مردانه شود.

۲۱. قرارگرفتن در معرض نور خورشید: آفتاب بیش از حد(قرار گرفتن مدت زمان طولانی و یا به دفعات در معرض نور خورشید) باعث خشکی و شکننده شدن موها و در نتیجه به طور غیرمستقیم باعث ریزش موها می‌شود، که با «انتهای دوشاخه» و همچنین یک وضعیت کلی «بی روح و کدر شدن موهای سر» قابل مشاهده می‌باشد؛ زیرا اشعه ماوراء خورشید(UV) می‌تواند به لایه بیرونی مو(کوتیکول) آسیب رسانده و موجب تخریب پروتئین‌های مو(کراتین) گردد. علاوه براین اشعه خورشید می‌تواند با خشکی و ایجاد التهاب پوست سر، به فولیکول های مو نیز آسیب برساند و به ریزش مو منجر گردد.

راه های درمان ریزش مو چیست؟

طیف وسیعی از گزینه‌های درمانی برای ریزش مو وجود دارد، اما بهترین گزینه بستگی به علت ریزش مو بر اساس تشخیص و تجویز پزشک متخصص دارد؛ در ادامه به برخی از روش‌های درمانی اشاره می‌کنیم:

• به طور معمول، رایج ترین انواع ریزش مو با داروهای موضعی یا خوراکی درمان می‌شوند.
• داروهای بدون نسخه (OTC) معمولاً شامل کرم‌ها، ژل‌ها، محلول‌ها یا فوم‌های موضعی هستند، که مستقیماً روی پوست سر مالیده می‌شوند. رایج ترین محصولات حاوی ماده‌ای به نام ماینوکسیدیل هستند.
• داروهای تجویزی مانند فیناستراید(Propecia) ممکن است به جلوگیری از ریزش موی آندروژنتیک بیشتر، به ویژه برای طاسی با الگوی مردانه کمک کند. اگرچه این دارو بصورت روزانه برای کاهش ریزش مو مصرف می‌شود اما برخی رشد موهای جدید را هنگام مصرف این دارو تجربه می‌کنند.
• اگر ریزش مو مربوط به یک بیماری خودایمنی باشد، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها را تجویز کند.
• جراحی کاشت مو شامل جابجایی شاخه‌های کوچک پوست، به قسمت‌های طاس پوست سر است. این روش برای افراد مبتلا به طاسی ارثی به خوبی جواب می‌دهد. اگر ریزش پیشرونده بود، استفاده از روش‌های ترکیبی پیشنهاد می‌شود.
• درمان‌های جدیدتری شامل برخی از اشکال لیزر درمانی، میکرونیدلینگ با پی آر پی و همچنین سایر داروهای خوراکی در حال بررسی هستند. اگرچه بسیاری از این درمان‌ها هنوز در مراحل اولیه آزمایش هستند و تحقیقات بیشتری در مورد آن‌ها لازم است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

• ریزش موی ناگهانی است، نه تدریجی.
• بعد از شانه کردن یا برس زدن متوجه ریزش مو به مقدار زیاد می‌شوید.
• اگر مو‌ها در حال نازک شدن هستند.
• احتمال می‌دهید داروی خاصی باعث ریزش مو می‌شود.
• پوست‌ شما پوسته پوسته شده یا دارای بثورات پوستی است و یا ریزش مو، با ایجاد تغییراتی بر روی پوست سر همراه می‌شود.
• از میزان ریزش موی خود نگران هستید و احساس می‌کنید باید با یک پزشک متخصص صحبت نمایید.

چگونه می‌توانید از ریزش مو جلوگیری کنید؟ (پیشنهاد های راپیدو)

قبل از هر چیزی باید در نظر بگیرید که بخش قابل توجهی از دلایل ریزش مو، ریشه در ژنتیک افراد دارد. علاوه بر این، محیط کارِ استرس زا یا آلوده و عدم توجه به نظافت شخصی هم می‌تواند از دیگران عوامل ریزش مو باشد. نکته بسیار مهم دیگر این است که باید از جنس موی خود اطلاعات کافی داشته باشید و از شامپوهای مناسب جنس موی خود برای شستشو استفاده نمایید. معمولاً سه نوع جنس مو وجود دارد که عبارتند از: موی معمولی، موی چرب و موی خشک. با کلیک بر روی لینک زیر از جنس موی خود آگاه شوید.

مقاله: جنس موی من چیست؟

نکته مهم: جنس موی خود را بشناسید و از شامپوی مناسب جنس موی خود استفاده نمایید.

برای هرکدام از این نوع موها، شامپوهای تخصصی وجود دارد. با کلیک بر روی لینک‌های زیر، شامپوی مخصوص موی خود را مشاهده کنید.

پیشنهاد راپیدو: شامپو برای موهای خشک

پیشنهاد راپیدو: شامپو برای موهای معمولی

پیشنهاد راپیدو: شامپو برای موهای چرب

داشتن موهای پر پشت و مرتب به عنوان یکی از مهمترین معیارهای جذابیت ظاهری افراد شناخته می‌شود. پس، ضرورت دارد برای مراقبت از مو و افزایش پرستیژ و اعتماد بنفسِ خود، موارد زیر را رعایت نمایید.

• از شامپوی مناسب با جنس موی خود استفاده نمایید.
• مدل مو را شل نگه دارید؛ اگر به طور مرتب موهای خود را به صورت بافته، کش یا دم اسبی حالت می‌دهید، سعی کنید آن‌ها را شل نگه دارید تا فشار زیادی به وارد نشود.
• از دست زدن به موهایتان خودداری کنید؛ تا حد امکان سعی کنید موهای خود را نکشید، نپیچانید و یا مالش ندهید.
• موها را خشک کنید؛ پس از شستن، از حوله استفاده کنید تا موهای خود را به آرامی خشک کنید. از مالیدن موهای خود با حوله یا چرخاندن آن در داخل حوله خودداری کنید.
• از یک رژیم غذایی متعادل که غنی از مواد مغذی است، پیروی کنید؛ سعی کنید مقدار زیادی آهن و پروتئین را در وعده‌های غذایی خود بگنجانید.
• رنگ و بافت طبیعی موهای خود را حفظ کنید؛ اگر می‌خواهید موهایتان را رنگ کنید، در فواصل استفاده از مواد شیمیایی به موهای خود زمان بدهید تا بهبود یابند.
• محصولات مراقبت مو را هوشمندانه انتخاب کنید؛ از شامپویی که متناسب با نوع موی شما طراحی شده است استفاده کنید.

سخن پایانی

موهای سر زیبایی بخش هویت ظاهری ما هستند و حفظ سلامت آن‌ها موجب افزایش احساس اعتماد بنفس می‌شود؛ بنابراین جای تعجب نیست که از ریزش مو نگران و دلسرد  شویم. با وجود اینکه ریزش مو یک مشکل رایج است و به دلایل مختلفی همچون عوامل محیطی، سبک زندگی، تغذیه و شرایط پزشکی رخ می‌دهد، اما خوشبختانه در بیشتر موارد می‌توان با رعایت نکاتی که در این مقاله بیان کرده‌ایم و همچنین مشورت با یک پزشک متخصص، به برطرف نمودن ریزش مو کمک کرد.

نویسنده مقاله: عاطفه عموزاده، کارشناس تولید محتوا در گروه صنعتی جهان صادرات